Gedicht 1 “Wandeling met opa”

Wandeling met opa

Die ene keer met opa zal ik nooit vergeten
Dat we samen op pad gingen om noodles te eten
Het is de ultieme aandacht die ik onbewust opving
Zonder woorden echt, maar een gemeende aanraking

De weg er naar toe wist ik toen nog niet alleen
Gelukkig mocht ik samen met opa erheen
Ik voel nog de knokkels van de vingers van zijn hand
Sterker en groter dan mijn kleine hand

Hij had zijn slippers al aan,
Ik zag zijn grote tenen hier vandaan
Opa pakte zijn sigaretten en wenkte mij
Zijn ogen en handgebaar vroegen ga je mee met mij

Hij moppelde wat, maar ik kon het niet verstaan
Snel, nu, dacht ik, ook mijn slippers aan
Oh wat fijn dat ik mee mag
Ik kijk naar opa en zie alleen een glimlach

De voordeur stond vaak al open
Ik zag de zandstof binnen ophopen
Op slippers lopen zoals opa dat deed,
Alsof hij over de straten gleed

Ik wilde ook, zo hard lopen voorop
Onder mijn voeten hoorde ik alleen flip flop
Buiten wandelen met opa was fijn daar
Met mijn huppeltje voelde ik mij nooit raar

Kalm onderweg in zijn tempo leidde hij
Naar waar we heen gingen, zonder dat hij wat zei
Hij raakte nooit zijn weg kwijt
Ook had hij nooit haast en altijd tijd

Van die tijd weet ik niet veel meer
Maar heel goed voel ik nog het plezier
Van het samen zijn, samen wandelen
Door die zandbergen over mijn slippers pruttelend

We kwamen aan in een typische straattent
Waar opa allerlei mensen kent
Opa ging dan zitten op een bankje
Bestelde thee met zoete melk, zijn lievelingsdrankje

Ik weet nog hoe het smaakte, zoet en warm,
Opa zei nooit veel, hij was rustig en kalm
Rookte een sigaret en las een krant
Soms zag ik dat vanuit mijn ooghoek linkerkant

Hij bestelde altijd een noodle soepje voor mij
Ik weet nog er waren altijd drie wantons bij
Ik wilde zo netjes mogelijk slurpen
En niet met de stokjes te gaan drummen

Dan zag ik weer die glimlach heel even
Voordat hij verder ging met zijn krant lezen
Mijn opa heeft mij geleerd te houden van
Van het buiten zijn, van buitenzand

Ik weet nog dat ik buiten was, hand in hand
Blij dat ik was, liep ik met opa door het zand
Hij heeft mij geleerd dat het bijzonder is
Om echt aandacht te geven, ik weet hoe dat is

Die ene keer met opa zal ik nooit vergeten
Dat we samen op pad gingen om noodles te eten
Onder mijn enkels voel ik nog het warme zand
Ik ben blij en ik knijp in opa’s hand