In haar ogen ben ik veel te springerig en 'huppelig' Meisjes horen rustig en keurig rechtop te lopen Kleding te dragen van nichtjes, te lenen, niets te kopen Ook al is de maat te klein, wees maar blij en gelukkig
In haar ogen ben ik te druk, ondeugend en stout Meisjes op de stoel horen keurig stil te zitten Hard mee te werken en niet te niksen Als je je kleren maar netjes ophangt en opvouwt
De ogen van Mami zijn duidelijk in wat ze verlangen Van mij, ze hebben diepe tonen donkere klanken Van wat ze goedkeurt en bekritiseert Ik doe volgens haar te weinig en verkeerd
In haar ogen ben ik anders dan andere kinderen Zwemmen is gevaarlijk, buiten spelen is geen tijd voor Vrije tijd voor hobby bestaat niet, het werk gaat door Wees op je hoede want anderen zullen er altijd wat van vinden
In haar ogen draag ik altijd hetzelfde, geen stijl Sta ik niet rechtop genoeg en houd ik mijn buik niet in Zij is het voorbeeld, mooi zijn zodat je wordt bemind Zonder make up ben je lijkbleek als een dweil
De ogen van Mami zijn mooi en tegelijkertijd dwingend Ze zeggen veel zonder woorden te hoeven vinden Ze zeggen dat ik haar in de steek laat Dat ik boos ben en dat ik haar haat
Ik heb ze lang niet meer gezien, de ogen van Mami Laatste keer van dichtbij was lang geleden Ik weet nog precies hoe ze keken in het verleden Ik probeer ze vaak terug te halen, de herinnering van familie
Mami, hoe gaat het met je? Daar begon ons gesprek altijd mee Ons gesprek was altijd een beetje hetzelfde, een vast patroon Tijdens een glas wijn of een cappuccino en een neutrale toon Ze antwoorde dan dat het zoals het altijd gaat, gewoon okee.
De herinneringen zijn troebel, gevormd in fragmenten De stukjes vormen romantische en horror-momenten Ik mis de romantische momenten om te bewijzen Ook al wilde ik mij ook van de isolatie bevrijden Te bewijzen dat ik een goede dochter ben Ik hoefde geen complimenten of te worden verwend Ik weet dat de herinneringen niet zo bedoeld zijn, niet kloppen Door er een deel van uit te maken, laat je er toch door foppen Je wil erbij horen, bij haar, bewijzen dat je net als zij strijdlustig bent Dat rust en kwetsbaarheid voor watjes zijn, dat je een hoog pijngrens kent
De ogen van Mami, ik mis ze toch in mijn dromen Ze hebben gezegd dat ik niet meer hoef terug te komen Als het teveel moeite kost, ze redt zich wel alleen Ik zei het je toch hoor ik haar zeggen, echt gemeend Je hoeft niet meer thuis te komen als je weg bent gegaan Toch blijf ik romantisch terugdenken met een traan