Zo bang dat niemand het begrijpt Alleen oma snapt het, zoiets ingrijpends Als een kind in hongersnood Als een kind die bedelt voor brood Je voelt de kou tot diep in het bot Er niet over praten, over aanstellen, een verbod Ze heeft niets gezegd alleen geluisterd En 'tranen mogen er zijn' gefluisterd
Diepgewortelde overlevingsstrategie Als een wilg die 20 jaar geleden is geplant Angst die verdooft en verlamt Zo bang dat ik niets meer zie
Verstoppen zodat ik niet meer zie Niets meer voel, zodat ik het niet meemaak Zodat de klap mij niet meer raakt Zo bang dat ik vlucht in isolatie
Controle, alleen maar een ding tegelijk Alles voor de rust en veiligheid Ik probeer stil te zijn, maar voel geen sereniteit Zo bang dat ik mijzelf met mijn moeder vergelijk
Doen alsof ik dom ben en het niet versta Daarmee kom je er onderuit, word je overgeslagen in de kring Uit die vragenvuur en belangstelling Zo bang dat ik net doe alsof ik niet besta
Voor nieuwe mensen, voor grote mensen, onbekenden Voor kleine mensen, lieve mensen, kennissen en bekenden Dat ze op je afknappen en op je uitvallen Zo bang om nep te zijn, door de mand te vallen
Diepgewortelde strategieen waren altijd in handbereik Ze hebben gezorgd dat ik niet meer vergelijk Ze hebben gezorgd dat ik niet meer durf te vallen Te lachen om verschillende dingen tegelijk, op te vallen
Te vertrouwen dat ik echt ben, dat ik niet meer blind ben Dat ik wakker ben, echt voel, dat mijn huid zacht is Dat ik zie, dat ik leer, dat mijn glimlach echt is Dat ik een danseres ben, dat ik sterk ben
Achter de schermen blijven is geen optie Het is er op of eronder, isolatie of passie Ik weet het, een stap voor, twee stappen terug Ik weet het, samen met oma, voel ik en hoef ik niet te verbergen gelukkig Zo bang dat je weggaat Zo bang dat ik mijn plan staak