“Je bent uniek”
Alles is te overzien en te redeneren.
Altijd op zoek naar een uitdaging om te leren.
Overal een puzzel zien en willen oplossen.
De ene keer gaat het vanzelf, soms moet je het eruit rossen.
Het is niet gemakkelijk om trots te zijn,
Terwijl geweldige ideeën voortkomen uit dat brein.
Hij ziet zichzelf niet zoals anderen hem aanschouwen,
Dat je bij elk obstakel op hem kan bouwen.
Het gaat niet om feiten en een concrete oplossing.
Het gaat om gehoord en gezien te worden: de waardering.
Een ander gun je tijd en rust,
Maar voor hem zelf is hard werken een must.
Het liefst zo snel mogelijk en het werk onverdeeld.
Een ander manier wordt veroordeeld.
Tegen een kind zeggen we: je bent speciaal.
Eerlijk oprecht, zonder overig pracht en praal.
Tegen een volwassene zeggen we: vergeet de verwachtingen, dat maakt ziek
Iedereen ziet het: je bent uniek.
“Als vis in het water”
Hoe jij mij ziet,
zo zie ik mijzelf niet.
Althans nog niet duidelijk,
echter gevoel is wel heerlijk.
Heel vreemd om van buitenaf te kijken..
Hoe moet ik de volgende fase bereiken?
Jij en ik vragen dat af.
Misschien is dat ook ok, hoe maf.
Ik voel mij opeens als vis in het water.
In ons studio, eigen plekje en schoenen met gaten.
Het gaat namelijk om meer dan een buitenkant.
We zijn allemaal naakt en verwant.
Intimiteit en eerlijkheid,
Komt pas als jij jezelf staat voor vrijheid.
Ze komt erachter wie ze is, waar haar passie ligt.
Zonder dat ze het doorheeft, ziet hij hoe zij oplift!
In ons plekje is er ruimte om te zijn.
In haar kracht en dat versterkt elkaars stippellijn.
Zo zou het moeten zijn,
Ook al is het ergens anders minder fijn.